حضرت فاطمه (س) در کلام امام حسن (ع)

حضرت فاطمه (س) در کلام امام حسن (ع)

1- دعا برای دیگران

«عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَخِيهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ قَالَ:

رَأَيْتُ أُمِّي فَاطِمَةَ قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا لَيْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاكِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ‏ وَ تُسَمِّيهِمْ وَ تُكْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ وَ لَا تَدْعُو لِنَفْسِهَا بِشَيْ‏ءٍ فَقُلْتُ لَهَا يَا أُمَّاهْ لِمَ لَا تَدْعِينَ لِنَفْسِكِ كَمَا تَدْعِينَ لِغَيْرِكِ فَقَالَتْ يَا بُنَيَّ الْجَارَ ثُمَّ الدَّارَ».

از حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام روایت است که فرمود:

شب‌های جمعه مادرم فاطمه را می‌دیدم تا طلوع صبح در محراب خود مشغول رکوع و سجود بود، می‌شنیدم که مادرم برای مؤمنین و مؤمنات دعا می‌کرد و نام ایشان را می‌برد و مکرر برای آنان دعا می‌کرد، ولی برای خویشتن دعا نمی‏‌کرد. 

منبع: بحارالانوار، ج٨۶، ص٣١٣.

2- صفات جمال زهرا(س) 

«امّی الزهراء بنت محمّد المصطفی قلادة الصفوة و درّة صدف العصمة و غرّة جمال العلم والحکمة و هی نقطة دائرة المناقب والمفاخر و لمعة من انوار المحامد والمأثر خمرت طینة وجودها من تفاحة من تفاح الجنة و کتب اللّه فی صحیفتها عتق عصاة الامّة و هی ام السّادة النجباء و سیدة نساء البتول العذراء فاطمةالزهراء سلام‏الله علیها»

«مادر من دختر محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و گردن‏بند برگزیدگی و یکتا دُر صدف عصمت و روشنی جمال علم و حکمت است و او است مرکز دائره منقبتها و فخرها و لمعه‏ای از نورهای محل ستایش و آثارها سرشته شده طینت او از سیبی از سیبهای بهشت و نوشته است خدا در صحیفه او آزاد کردن گناهکاران امت را و او است مادر آقایانی که برگزیده شدگانند به نجابت و خوبی و او است سیّده زنها بتول عذراء فاطمه زهراء سلام خدا بر او باد».

3- فاطمه(س) عبادت 

“ما کان فی الدنیا من فاطمه(س) کانت تقوم حتی تتورّم قدماها “

در همه جهان، پرستشگر و عبادت کننده تر از مادرم فاطمه نبود.

آن قامت بلند عبادت به گونه ای شیفته عبادت و پرستش و راز و نیاز با خدا بود که از ایستادن در برابر بارگاه دوست ، لذت معنوی می برد و آنقدر به عبادت ها شبانه برخواست که اثر قیام و رکوع و سجود در پاهایش نمایان شد.

4- فاطمه(س) و قیام در شب

” رایتُ امّی فاطمةَ قامَت فی محرابِها … فَلَم تَزَل راکعةً وَ ساجدةً حتّی انفجر عمودُ الصّبحِ “

مام گرانمایه ام فاطمه را در محراب خویش در حال رکوع و سجود و نیایش با خدا دیدم .

او تا سپیده دم همچنان با خدایش عاشقانه در حال راز و نیاز بود.

5- فاطمه(س) و ضربت مغیره

فی [ الإحتجاج ] فِیمَا احْتَجَّ بِهِ الْحَسَنُ علیه السلام عَلَی مُعَاوِیَةَ وَ أَصْحَابِهِ أَنَّهُ قَالَ لِمُغِیرَةَ بْنِ شُعْبَةَ:

أَنْتَ ضَرَبْتَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم حَتَّی أَدْمَیْتَهَا وَ أَلْقَتْ مَا فِی بَطْنِهَا اسْتِذْلالاً مِنْکَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم وَ مُخَالَفَةً مِنْکَ لِأَمْرِهِ وَ انْتِهَاکاً لِحُرْمَتِهِ وَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم أَنْتِ سَیِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ اللَّهُ مُصَیِّرُکَ إِلَی النَّارِ.

در کتاب احتجاج می‌نگارد:

از جمله‌ی احتجاج و استدلال‌هایی که امام حسن علیه السلام بر معاویه و یارانش کرد این بود که آن حضرت به مغیرة بن شعبه فرمود:

تو همان کسی هستی که فاطمه دختر پیغمبر خدا را زدی و بدنش را خون آلود نمودی و او بدین جهت جنین خود را سقط کرد.

تو این عمل را، به علّت اینکه رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم را ذلیل شماری و با امر آن حضرت مخالفت کنی و نسبت به آن بزرگوار هتک حرمت نموده باشی، انجام دادی.

در صورتی که پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم به حضرت زهرای اطهر سلام الله علیها می‌فرمود:

ای فاطمه! تو سرور و بزرگ زنان اهل بهشتی. [ای مغیره! ] بدان که خدا تو را طعمه‌ی آتش جهنّم خواهد کرد.

منبع: بحار، ج43، ص197.